دکتر "فیلیپ پاگوس" اقتصاددان و استاد دانشگاه "ری خوان کارلوس" مادرید: سیاست تثبیت اقتصادی تلاش می کند تا چرخه اقتصادی را از طریق سیاست‌های مالی و پولی بهبود بخشد. با این حال، سیاست پولی خود عامل چرخه‌های اقتصادی است. در بسیاری از موارد، بحران به این دلیل رخ می‌دهد که پروژه‌های سرمایه‌گذاری بیش از حد بلندپروازانه است. بنابراین شرایط به گونه‌ای است که منابع مالی واقعی و کافی برای تکمیل همه پروژه‌ها وجود ندارد، اما اگر این منابع مالی جذاب‌تر شود، بحران سریعتر کنترل می‌شود. برای این هدف باید مالیات بر سرمایه و هزینه‌های دولت کاهش یابد.

امروزه سیاست کنترل نرخ ارز دیگر به صراحت در اروپا دنبال نمی‌شود. با این حال، بانک مرکزی اروپا آگاهانه کاهش ارزش یورو را پذیرفت تا صادرات را تحریک کند.

به اعتقاد من سیاست پولی انبساطی به اقتصاد آسیب می‌زند، زیرا منجر به سرمایه‌گذاری‌های بد و ایجاد شرکت‌های زامبی می‌شود. کاهش ارزش پول، کشورها را نسبتاً فقیر می‌کند و واردات گران می‎شود. در این صورت امکان دارد که اقتصاد به سیاست پولی انبساطی وابسته شود.

بانک مرکزی ایران برای تقویت ارزش پول ملی خود، باید به استاندارد طلا روی آورد. پول ایران باید ۱۰۰ درصد پشتوانه طلا داشته باشد. دومین راه تقویت ارزش ریال این است که بانک مرکزی عرضه پول را ثابت نگه دارد و به عنوان سومین راهکار، اجازه دهد عرضه پول بین دو تا ۳ درصد در سال رشد کند.همچنین بازارها باید مقررات‌زدایی شوند و خلق پول در بانک‌ها نیز باید خاتمه یابد.

برای تاثیرگذاری اجرای سیاست تثبیت اقتصادی توسط بانک مرکزی ایران، توصیه می‌کنم مشکل اساسی از ناحیه بی‌ثباتی بانکی و بی‌ثباتی اقتصادی برطرف شود. بی‌ثبات ماندن فعالیت‌های بانکی این شرایط را ایجاد می‌کند که بانک‌ها از "هیچ"، پول خلق کنند و به طور مصنوعی نرخ بهره را پایین بیاورند. افزایش ذخایر قانونی بانک‌ها به صورت ۱۰۰ درصدی، این شرایط را ایجاد می‌کند که دیگر نیازی به نظارت بر انبساط اعتباری نباشد.

در راستای کنترل خلق پول در بانک‌ها و همچنین مدیریت بهتر بر بازار ارز، باید با بانک‌ها مانند هر واحد اقتصادی دیگری رفتار شود. آنها باید از اصول قراردادها پیروی کنند و نباید در مواقع بحران به طور ضمنی و یا صریح توسط دولت نجات داده شوند. بانک‌ها نباید تضمین‌های ماندن و نجات را دریافت کنند و باید ذخایر مناسبی داشته باشند.